Theo van Doesburg urodził się w Utrechcie 30 sierpnia 1883 roku. Nazywał się naprawdę Christian Emil Marie Küpper, nazwisko van Doesburg przybrał we wczesnym okresie swojej kariery artystycznej. Rodzina Küpper była dość zamożna, van Doesburg dysponował więc środkami, dzięki którym mógł sfinansować wydawanie pisma „De stlij”.
Rozpoczął studia malarskie w 1889 roku, kiedy miał szesnaście lat. W roku 1908, w wieku dwudziestu pięciu lat, wystawił po raz pierwszy swoje prace w Hadze. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do wojska i przydzielony do holenderskiej straży granicznej, stacjonującej na granicy belgijskiej. To właśnie podczas służby w wojsku narodziła się idea ugrupowania czy też stowarzyszenia plastyków i architektów oraz czasopisma, w którym mogliby oni wyrażać swoje poglądy.
Tak powstało pismo „De Stijl”, co po holendersku znaczy „styl”. Z pismem i ruchem związali się najważniejsi ówcześni twórcy holenderscy: architekci Gerrit Rietveld, Jacobus Johannes Pieter Oud, Robert van 't Hoff, malarze Piet Mondrian, Bart van der Leck i Vilmos Huszár oraz rzeźbiarz Georges Vantongerloo.
W pierwszym numerze pisma „De Stijl” z 1917 roku van Doesburg stwierdził: „Dla propagowania piękna bardziej niezbędne jest ugrupowanie duchowe niż ugrupowanie społeczne”.
Linia prosta, kąt prosty oraz płaska powierzchnia – to najważniejsze elementy De Stijlu. Van Doesburg pierwotnie zamierzał nawet nazwać swoje pismo właśnie „Lina prosta”. Elementy te wydają się zaznaczać władzę człowieka nad swoim środowiskiem naturalnym. Nigdzie też to podporządkowanie przyrody człowiekowi nie uwidacznia się bardziej niż w Holandii, kraju którego spore połacie wydarto morzu.
De Stlij propagował neoplastycyzm, kierunek w sztuce, którego głównym twórcą był malarz Piet Mondrian. Oparty na czystości, prostocie i geometrii. Mondrian uważał, że tajemne działanie świata polegało na zasadzie przeciwieństw. Siły aktywnej – biernej, pionów – poziomów. W neoplastycyzmie wyróżnia się dwie podstawowe linie (pion i poziom) oraz 3 kolory zasadnicze – żółty, niebieski i czerwony oraz 3 niekolory – biel, czerń i szarość. Linia pionowa oznaczała stateczność - męskość, a pozioma dynamikę - kobiecość. W twórczości osób związanych z tym nurtem uwidaczniają się charakterystyczne cechy stylu – prostokątność i stosowanie czystych kolorów, brak dekoracji, wiara w abstrakcję i postawa odrzucająca naturę na rzecz dzieł rąk ludzkich.
De Stijl jednak to w głównej mierze jego założyciel – Theo van Doesburg i wydawane przez niego pismo. Gdy zmarł 7 marca 1931 roku pismo przestało wychodzić. Po śmierci van Doesburga wydano jeszcze ostatni numer poświęcony jego twórcy. Także artyści związani z ruchem rozproszyli się. Jednak De Stlij dalej inspirował, a styl pozostał.
De Stlij był jednym z czynników decydujących o rozwoju architektury, wzornictwa przemysłowego, grafiki, malarstwa i rzeźby w latach 20. i 30. Jego wyraźny wpływ widoczny jest jeszcze dziś.
