Połączenie historycznej architektury ze współczesnymi rozwiązaniami potrafi być efektowne. Dowodem na to może być zmodernizowany XIX-wieczny budynek w Dreźnie. Położone na obrzeżach tego niemieckiego miasta zabytkowe zabudowania z lat 1880-1892 przeszły całkowitą modernizację. Architekci połączyli historię z nowoczesnością poprzez dobudowę prostej, niemal całkowicie przeszklonej bryły, otwierającej wnętrza na widoki historycznego regionu winiarskiego.
Architektura chronionego przez konserwatora zabytków kompleksu trzech budynków dostosowano do potrzeb inwestora. Remont objął renowację głównego obiektu, wyburzenie nie nadającego się do modernizacji przylegającego do niego tylnego budynku i dobudowanie całkowicie nowego, przeznaczonego na przestrzeń mieszkalną. Podstawowym warunkiem pozwolenia na budowę było jednak zaprojektowanie gmachu wpasowującego się pod względem wymiarów i kubatury w oryginalny plan zabudowy i nie kolidującego z historyczną architekturą.
Architektura Drezna - szklany pasaż łączy nowe ze starym
Podstawowym problemem, jaki pojawił się na etapie uzgodnień projektowych, było stworzenie połączenia struktury historycznej z nowym, dwupiętrowym budynkiem w taki sposób, by granica pomiędzy nimi nie odznaczała się w widoczny sposób. Architekci pogodzili te przeciwstawne kwestie projektując przeszklony łącznik mieszczący klatki schodowe. Neutralna i wizualnie lekka konstrukcja stanowi przejście pomiędzy tym, co stare i nowe, a zarazem pozwala zachować architektoniczną i funkcjonalną autonomię obydwu budynków.
W historycznym budynku mieści się biuro i pomieszczenia magazynowe, natomiast nowa konstrukcja pełni funkcję mieszkalną, dlatego dokładnie oddaje wizję inwestora, zarówno pod względem rozplanowania stref, jak i doboru materiałów wykończeniowych. Głównym zamierzeniem projektowym było stworzenie efektu przenikania natury i wnętrza, czemu sprzyja malowniczy, zalesiony krajobraz i położenie działki na wzgórzu. W elewację wbudowano więc wielkopowierzchniowe aluminiowe okna, drzwi i przeszklenia. Jedynie na stronie budynku mieszczącej strefę sypialni i łazienek przewidziano tylko poziome okna wstęgowe. Natomiast parter z przestrzenią przeznaczoną na salon, kuchnię i jadalnię otwiera się szeroko na pobliskie wzgórza.
