Bryła przy ulicy Narbutta w Warszawie zaprojektowana została przez nieżyjącego już architekta Mieczysława Pipreka w 1948 roku. Budowę zaś ukończono w 1956 roku. Od 1997 roku, kiedy to obiekt przejęła Filmoteka Narodowa w gmachu działało kino Iluzjon. Po 12 latach bryła była w tak opłakanym stanie, że zdecydowano się na zamknięcie kina. Po dwóch latach rozpoczął się remont, którego projekt przygotowali architekci z pracowni żera2ARCHITEKCI
Remont zarówno architektury jak i architektury wnętrz przebiegła pod nadzorem konserwatora zabytków
Remont zarówno architektury jak i architektury wnętrz przebiegał pod nadzorem konserwatora zabytków. Odrestaurowano oryginalne elementy architektury, wnętrze wyposażono w rozwiązania, dzięki którym w kinie mogą być organizowane koncerty, warsztaty i wystawy. W bryle rotundy będącej niegdyś wejściem głównym architekci odtworzyli kraty, gablotę na repertuar i marmurowa podłogę. W architekturę wnętrza wpisano także dodatkowe funkcję: dzięki dotykowym monitorom odwiedzający mają dostęp do cyfrowych zasobów Filmoteki Narodowej.
Architektura wnętrza – z szacunkiem do oryginalnej architektury kina
Wejście główne przeniesiono do dużego foyer, którego architektura wnętrza, choć zachowała swój pierwotny charakter zyskała nowe elementy takie jak balustrady, oraz meble kasy i baru. Na szklanej ścianie architekci umieścili grafikę, która przedstawia panoramę Warszawy i jest interpretacją jednej z niezrealizowanych pomysłów Mieczysława Pipreka, który chciała aby we wnętrzu znalazł się pejzaż stolicy autorstwa wspomnianego architekta.
Architektura wnętrza – remont i unowocześnienie bryły
Architektura wnętrza głównej sali Stolica na 263 miejsca również zachowała pierwotny wygląd. Boazeria i parkiet dębowy zostały odrestaurowane. Odremontowano gzymsy i gipsowe kartusze. Żakardowa tkanina „Kolumny” będąca obiciem ściany zaprojektowana przez Zofię Matuszczyk-Cygańska ze Spółdzielni Artystów Ład została poddana konserwacji. Dodatkowo architektura wnętrz zyskała scenę oraz fosę orkiestrową. Obok wnętrz zaplecza sali kinowej znalazły się przestrzenie dla obsługi technicznej oraz kabiny lektora i realizatora dźwięku.
Architektura wnętrza – nowe pomieszczenia w zabytkowej bryle
Nowe pomieszczenia jakie zyskała architektura po remoncie to sala Mała Czarna na 49 miejsc w podziemiu zintegrowana z niewielkim holem wykończonym stalą, szkłem i betonem architektonicznym. Przestrzeń tę wyposażono także w multimedialną ścianę ze szklanymi, podświetlanymi panelami, na których w przyszłości znajdą się przeźrocza ze starych filmów. Salę dydaktyczna zyskała mobilne stanowiska komputerowe, sprzęt operatorski oraz zielony ekran do filmowania efektów specjalnych.
Architektura – otwarcie bryły na zewnętrz pozwoliło poszerzyć ofertę kina
Rozszerzenie działalności kina Iluzjon możliwe było dzięki poszerzenia architektury wnętrza o zewnętrze “plateau”. W lecie zaplanowana jest tutaj działalność kawiarni oraz kina na świeżym powietrzu.
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
