Architektura muzeum oraz przestrzeń parku, którym jest otoczona bryła, od przeszło 100 lat wciąż jest dopracowywana, tak aby to miejcie było nie tylko pomnikiem dla Fryderyka Chopina, ale także atrakcyjnym miejscem dla turystów i melomanów z całego świata.
Architektura bryły muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli i jej krótka historia.
Dom rodzinny kompozytora został przebudowany na dworek w latach 30. XX wieku, a wokół niego powstał piękny park projektu architekta Franciszka Krzywdy-Polkowskiego. Wszystko zostało pieczołowicie dopracowane w każdym szczególe: mała architektura z murkami, pergolami, obiektami z polnych kamieni, ceramiki. W drugiej połowie XX wieku park na stałe wpisał się, jako obowiązkowe miejsce na mapie turystycznego szlaku Mazowsza przyciągając rzesze turystów z całego świata. Niestety, architektura i park na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci uległa zniszczeniu i znacznie podupadła.
Międzynarodowy konkurs na modernizację bryły muzeum i otaczającej ją architektury ogrodu ogłoszono w 2006 roku. Wygrało go biuro architekta Bolesława Stelmacha. Zaproponowaną i zaprojektowaną przez architekta przestrzeń przystosowano na najwyższym poziomie do obsługi turystów z całego świata. Muzeum Fryderyka Chopina stało się jednym, z niewielu miejsc na świecie, gdzie panuje tak magiczna i artystyczna atmosfera.
Bryła muzeum i architektura przestrzeni wokół - jak na nowo przywrócono blask muzeum w Żelazowej Woli
Nowe bryły zostały zaprojektowane przez biuro architekta Bolesława Stelmacha z dala od zabytkowego dworku zlokalizowanego w samym centrum całego obiektu.
Na terenie muzeum powstały całkiem nowe trzy przeszklone pawilony. Zostały umiejscowione na obrzeżach parku częściowo wkomponowując się w jego ogrodzenie. Przeszklone ściany nowych obiektów, sprawiają wrażenie o wiele większych niż są w rzeczywistości, a wierzba znajdująca się w holu wejściowym to symboliczny akcent, który powoli przenosi odwiedzających w historię życia Fryderyka Chopina. W pierwszym budynku, który został wybudowany w miejscu dawnego zaplecza gospodarczego, mieści się wejście główne i recepcja. Jeden z obiektów gospodarczych, który znajduje się przy głównej bramie do parku (obecnie zamkniętej), został całkowicie wpasowany w nowy, o wiele większy pawilon, w którym mieści się sala wielofunkcyjna i restauracja.
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2006
Szósta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE, organizowanego od 1995 roku więcej
