Koncepcja zamiejscowej jednostki katowickiej uczelni (zlokalizowanej w Sosnowcu) została stworzona przez Janusza i Macieja Grychowskich. Wspólnie z Aleksandrą Nurek zajęli się oni także projektem budowlanym Wydziału Farmacji z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicachi wykonawczym Wydziału Farmacji z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach jako konsorcjum Autorskiej Pracowni Architektonicznej J. Grychowskiego oraz Archoma s.c. M. Grychowskiego i A. Nurek. Prace projektowe trwały od 2008 r., a ich rezultat zobaczyliśmy w roku 2013.
Obiekt zlokalizowany jest w południowej części Sosnowca w dzielnicy Dańdówka, przy ul. Jedności 8. Otoczają go drogi dojazdowe i powierzchnie przemysłowe. Sam projekt to rozbudowa istniejącego już na tym terenie Wydziału Farmacji. Celem było zebranie w jednym miejscu niewielkich placówek usytuowanych w różnych częściach Sosnowca i Katowic. W ten sposób powstał nowoczesny kompleks dydaktyczno-badawczy na miarę uniwersytetu XXI wieku.
Wyzwanie, przed jakim stanęli Grychowscy i Nurek, to włączenie nowych obiektów do istniejącej już infrastruktury. Architekci musieli rozwiązać kwestię połączenia gmachu swojego autorstwa ze starym budynkiem Wydziału Farmacji i Medycyny Laboratoryjnej. W projekcie znalazła się też aula na ponad trzystu słuchaczy. Należało też zachować przestrzeń na miejsca postojowe.
Projekt składa się z trzech połączonych ze sobą brył. Budynek główny, zajmujący prawie 5000 mkw. powierzchni netto, liczy sześć kondygnacji. Przyziemie nawiązuje wysokością do istniejącego budynku wydziału (wysokość kondygnacji – 3,85 m). Parter spina budynek przewiązką z budynkiem istniejącym oraz nowo powstałą aulą. Wejście główne do budynku mieści się na parterze od strony drogi dojazdowej od ul. Jedności, zaś wejście „robocze” znajduje się na poziomie przyziemia od strony placu parkingowego.
Ważnym elementem inwestycji jest także budynek sali audytoryjnej. Obiekt o powierzchni netto ponad 500 mkw. składa się z dwóch kondygnacji i zaprojektowany jest na rzucie trapezu. Na poziomie przyziemia zlokalizowano zespoły sanitarne, szatnię oraz pomieszczenia techniczne dla obsługi sali. Siedziska wykonano w systemie „dydaktycznym”, tj. z rozkładanym pulpitem na oparciu poprzedniego fotela. Wejście na salę umieszczono na osi wejścia głównego istniejącego budynku wydziału z poziomu spocznika półpiętra (1,925 m). Dodatkowo zaprojektowano dwa wyjścia ewakuacyjne w dolnej części audytorium.
Przewiązka liczy niecałe 300 mkw. powierzchni netto i łączy starą część wydziału z nowymi budynkami – gmachem głównym i aulą. Zaprojektowano ją jako obiekt dwu- i jednokondygnacyjny (częściowo osadzony na słupach). Grychowscy i Nurek w swoim projekcie zawarli także kotłownię. Obiekt techniczny to budynek parterowy styczny z północną ścianą elewacyjną budynku głównego, na której umocowano kominy do odprowadzania spalin.
Konstrukcja wszystkich części kompleksu została wykonana w technologii żelbetowej monolitycznej. Budynek główny wykończono jasnoszarym tynkiem, a u jego szczytu „wciśnięto” kurtynową ścianą fasadową w kolorze grafitowym. Przewiązkę charakteryzuje lekkość konstrukcji osiągnięta przez przeszklenie całej długości obiektu. Salę audytoryjną wyróżnia z kompleksu grafitowo-zielona blacha tytanowo-cynkowa, którą położono na elewacjach. Odbicie wybranej kolorystyki znajdziemy także we wnętrzach budynków. Aula wykończona jest drewnianymi panelami akustycznymi z fotelami w kolorze wydziału. Poszczególne kondygnacje budynku głównego posiadają kolorystyczną identyfikację (na każdej z nich znajdują się po dwie katedry dydaktyczne), zaś całość dopełniona jest biało-grafitowymi elementami.
Kuba Kodłubaj
