Warto powiedzieć kilka słów o samym mieście zlokalizowanym w centrum Anglii. Uchodzi ono za miejsce, w którym zawsze patrzy się do przodu. Coventry niemal w całości zostało zburzone podczas nalotów w II wojnie światowej. Po najbardziej znanym zabytku – katedrze św. Michała pozostały ruiny, które teraz są ozdobą rozwijającej się wciąż nowoczesnej architektury. Dawne wschodnie wejście do kościoła mieści się naprzeciwko bram uniwersytetu, co pokazuje też silny pierwiastek naukowy w mieście. Coventry jest jednym z ważniejszych ośrodków badawczych, technicznych i biznesowych, o co dbają również kadry uniwersyteckie.
Projekt Wydziału Inżynierii i Informatyki składa się z dwóch budynków w kształcie litery „L”, zamykających w środku idealny kwadrat. Mniejszy z budynków ma 4 piętra wysokości i nazywa się Nature Block. Nazwa gmachu odwołuje się bezpośrednio do dachu pokrytego darnią i lekkiej konstrukcji całości, płynnie łączącego park z drugim budynkiem. Siedmiopiętrowy Science Block zadziwia kształtem bryły i fasadą z anodowanego aluminium. Gmachy łączy szklane atrium. Wolną przestrzeń między budynkami wypełnia wspomniany park.
Najbardziej efektownym elementem jest fasada Science Block. Tworzy ją struktura sześciokątnych płatów, których powierzchnia została kompleksowo przygotowana. Optymalizacja materiałów i bardzo dokładne obliczenia pozwoliły na podzielenie prawie 3200 m2 na ok. 2400 paneli. Specjalistyczne i bardzo szczegółowe plany wykonane na wyjątkowo mocnych komputerach umożliwiły ułożenie sześciokątów w różnych płaszczyznach, dzięki czemu efekt końcowy przypomina sceny z filmu science-fiction. Architektura dla ciekawych (architecture for the curious) lub komputerowa architektura (computer architecture) to pojęcia, którymi swój projekt podsumowują projektanci z Arup Associates.
Gmach wydziału ma symbolizować wiedzę, którą podczas zajęć zdobywają studenci. Nowoczesne technologie wykorzystane w projekcie pokazują możliwości rozwoju, jakie daje Coventry University. Nawet elementy konstrukcyjne zostały wyszczególnione, żeby studenci sami mogli obserwować oddziaływanie czasu na wybrane materiały. Na bieżąco pokazywane jest także zużycie energii ze wskaźnikami generowania energii ze słońca. Do ogrzania budynku wykorzystano boilery zasilane biomasą i gazem ziemnym.
Wnętrza ułożono w logicznym porządku, nie zapominając o ciszy w salach wykładowych i odpowiednich warunkach BHP w laboratoriach. Wyposażenie warsztatów zainteresowałoby niewątpliwie nie tylko przyszłych inżynierów: symulatory lotu, komora klimatyczna i tunel aerodynamiczny, w który inwestowała jedna ze stajni F1 to tylko niektóre elementy, które są dostępne dla studentów. Atmosfera do nauki jest więc doskonała, co cieszy twórców projektu i władze uczelni, którzy liczą na sukcesy studentów i absolwentów Coventry University.
Kuba Kodłubaj
