Architektura nowej Galerii Sztuki Średniowiecznej w Muzeum narodowym w Warszawie to siedem działów wyodrębnionych tematycznie. Architekci musieli znaleźć przestrzeń dla ponad 100 eksponatów stałych. Całość wystawy podzielono zatem na 3 odrębne sale, które połączono amfiladą.
Architektura Galerii Sztuki średniowiecznej – eksponaty wyznaczają kierunek zwiedzania
Jedna z głównych idei architektury Galerii Sztuki Średniowiecznej zakładała rozdzielanie pomieszczeń nie poprzez budowanie ścian, lecz przez odpowiednie rozstawienie muzealiów. Cała wystawa znajduje się w centralnej części parteru warszawskiego Muzeum Narodowego. Wejście do Galerii Sztuki Średniowiecznej usytuowane jest od strony holu głównego. Architektura wnętrz budynku wymusiła liniowy kierunek zwiedzania. Jednak ten aspekt architekci również wykorzystali w swojej aranżacji. Rzuty sal są tu niezwykle wydłużone i idealnie komponują się wielkościami wnęk okiennych podkreślając architekturę istniejącego wnętrza. Wszystko to tworzy indywidualny charakter ekspozycji. Architekci nie stworzyli odrębnych, nowoczesnych fragmentów muzeum. Całość galerii ma podkreślać walory obiektu i uświadomić odwiedzających, jakie założenia przestrzenne panują we wnętrzach Muzeum Narodowego.
W Galerii Sztuki Średniowiecznej ma panować spokój i harmonia
Wartościowe eksponaty muzealne potrzebują odpowiednich warunków w pomieszczeniach. Ważne jest w tym wypadku ograniczenie dostępu mocnego światła naturalnego oraz sztucznego. Dlatego też w narożnych salach powstały przesłony złożone z dwóch warstw blachy perforowanej. Wpadające przez okna światło tworzy na posadzce wzór, światłocień powstający dzięki osłonie z blachy. Co więcej dla lepszego wyeksponowania dzieł dobrano stonowane i ciemne kolory wnętrza, pamiętając jednocześnie o jak najlepszym oświetleniu muzealiów.
Ekspozytory powstały z jednego arkusza blachy. Zostały one odpowiednio wygięte tworząc niepowtarzalną formę, dopasowaną do konkretnego dzieła.

-
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
Balthasar Burkhard słynie z czarnobiałych, wielkoformatowych serii fotograficznych. więcej
-
Vera Lutter jest znana ze swych monumentalnych, czarnobiałych fotografii przestrzeni miejskich. Jej zdjęcia to negatywy, powstające w przekształconych w camera obscura pomieszczeniach. Odrealnione obrazy miast, tworzone przez artystkę, są rozpoznawalne na całym świecie więcej
-
Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej
