Fioletowo-biała architektura współczesna i teatr
Nowy obiekt architektury współczesnej zaprojektowany został przez UNStudio po to, by „ożywić” miejscowość Spijkenisse w Holandii. Na powierzchni 5800 mkw zaprojektowano dwie przestrzenie teatralne – mniejszą i większą. Sala główna może pomieścić do 650 osób natomiast mniejsza – ok. 200.
W przeciwieństwie do dzisiejszej kultury masowej instytucja teatralna oferuje realne doświadczanie energii, która przepływa pomiędzy publicznością a aktorem w momencie występu „na żywo” - mówi projektant bryły, architekt Ben van Berkel z UNStudio
Życie tej architektury „rozgrywa się” w strefie wejściowej. Szereg połączonych ze sobą przestrzeni lobby prowadzi do kawiarni, restauracji, salonu VIP i sal wielofunkcyjnych oraz biur i garderób. Tak zaprojektowane pomieszczenia kształtują bryłę budynku w formę kwiata z ogromnym, choć pozbawionym słupów centralnym foyer.
pionowe foyer staje się dynamicznym centrum funkcjonowania teatru – sceną dla widzów oraz punktem widokowym pozwalającym oglądać różne poziomy budynku – mówi Ben van Berkel
W teatrze wystawiane będą sztuki, opery i musicale. Na scenach występować będą kabarety, zespoły muzyczne i baletowe. Ta wszechstronność działań wymagała zaprojektowania właściwej akustyki. Jakość dźwięku optymalizowana będzie dzięki elementom sufitowym, które można obniżać i nachylać pod różnym kątem. Odpowiednio dobrane panele ścienne zapewnią każdemu uczestnikowi spektaklu doskonałą jakość dźwięku, niezależnie od miejsca, z którego obserwuje widowisko. Skorzysta również zmysł wzroku publiczności, ponieważ cała sala główna w teatrze – siedzenia, wykładzina, barierki, ściany a nawet kurtyna „zabarwione” są na piękny kolor purpury.
Elewacja składa się z dwóch warstw aluminium. Pod jasną, zewnętrzną powłoką obiektu kryje się bryła w kolorze ciemnego fioletu. Intensywny kolor przebija się dzięki okrągłym otworom wyciętym w zewnętrznych panelach. Efekt jest dodatkowo podkreślony światłami LED umieszczonymi pomiędzy dwiema warstwami. Dzięki perforowanym panelom zewnętrznej powłoki budynek ma dwa oblicza. Fasada prezentuje się inaczej w dzień a inaczej nocą gdy podświetlają ją LED-y.
Aerodynamiczny kształt obiektu, subtelny pattern elewacji oraz liliowo - malinowe barwy bryły i jej wnętrz sugerują, że gdyby architektura współczesna miała płeć - w tym przypadku byłaby kobietą.
Milena Glinojecka