Architektura
ARCHITEKTURA

Nowe życie starego kina - centrum kultury w Kołobrzegu

  • Komentarze

Centrum kultury w Kołobrzegu

Wejście główne do Centrum kultury w Kołobrzegu- widok na budynek od strony południowej.

Fot: dzięki uprzejmości pracowni KIPP Projekt Sp. z o. o., Piotr Ostrowski
  • Centrum kultury w Kołobrzegu

Nieużytkowane przez lata, zdewastowane kino Kalmar z lat 60. w Kołobrzegu znów pełni funkcje kulturalne. Po modernizacji i rozbudowie wg projektu Mellon Architekci działa w nim Regionalne Centrum Kultury. To odosobniony przykład rewitalizacji tego typu późnomodernistycznego obiektu – normą w polskich miastach jest wyburzanie ich i zastępowanie komercyjnymi inwestycjami

Kołobrzeg, z piękną plażą i wodami solankowymi, znany jest przede wszystkim jako miejscowość wypoczynkowa. Miasto znajduje się na liście Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego, głównie ze względu na imponującą XIV-wieczną katedrę, ale, poza kilkoma wyjątkami, nie zachwyca architekturą. Do takich rzadkich przykładów należy nowo otwarte Regionalne Centrum Kultury. Budynek stoi w parku zdrojowym, w sąsiedztwie dworca kolejowego i torów, w otoczeniu kilku kamienic i małych obiektów usługowych. Składa się z dwóch brył połączonych wysokim na trzy kondygnacje reprezentacyjnym holem wejściowym: czarnej, pokrytej patynowaną blachą, i przeszklonej. Projekt, autorstwa szczecińskiego biura architektonicznego Mellon, wyłoniony został w zorganizowanym przez władze miejskie konkursie w 2004 roku i realizowany był w dwóch etapach – adaptacja istniejącego kina Kalmar i budowa nowej części.

Ciemna bryła sali koncertowo-teatralnej to zrewitalizowany kino-teatr wybudowany w latach 60. XX wieku, reprezentant niedocenianego dziđ socmodernizmu. W latach 90. obiekt pełnił funkcję dyskoteki; potem, nieużytkowany, uległ dewastacji. Ściany zewnętrzne obłożone zostały blachą cynkowo-tytanową, a dwuspadowy dach zasłonięty attyką. We wnętrzu zachowano oryginalne nachylenie posadzki i sufitu, a także nadwieszenie z projektornią w głębi sali i wielkość otworu scenicznego. Ściany boczne obłożono ekranami akustycznymi z rysunkiem drewna.

Panele sufitowe oraz ścianę tylną pomalowano na kolor grafitowy. Szara jest także posadzka i fotele publiczności. Nastrój buduje tu światło sączące się ze szczelin wzdłuż ścian, a także sufitów. Za pomocą prostych, oszczędnych środków udało się uzyskać skromną, ale niezwykle elegancką przestrzeń. Ze względu na niewystarczającą kubaturę modernizowanego kina, od strony południowo-zachodniej dobudowano do niego kubik z magazynami i pomieszczeniami scenografów. Jaskrawozielony prostopadłościan podwieszono, ukrywając pod nim zejście do znajdujących się na poziomie piwnic garderób. W parterze przylega on do sceny letniej, umożliwiając jej lepszą obsługę.

Nowy, transparentny pawilon jest tej samej wielkości co bryła adaptowana. Jego jasne wnętrze nawiązuje do surowej architektury industrialnej. W „pudle” wykonanym częściowo z pomalowanej na biało cegły, umieszczonym wewnątrz szklanej struktury, mieści się mała sala teatralna, bar oraz kasa i szatnia (na parterze); sala ćwiczeń muzycznych i tanecznych (powyżej); pokoje administracji i sala konferencyjna (na drugim piętrze).

przeczytaj rowniez
  • Mistrzowie fotografii architektury: Vera Lutter
    Mistrzowie fotografii architektury: Vera Lutter

    Vera Lutter jest znana ze swych monumentalnych, czarnobiałych fotografii przestrzeni miejskich. Jej zdjęcia to negatywy, powstające w przekształconych w camera obscura pomieszczeniach. Odrealnione obrazy miast, tworzone przez artystkę, są rozpoznawalne na całym świecie więcej

  • ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
    ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000

    Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej

  • Centrum Promocji Kultury na warszawskiej Pradze
    Centrum Promocji Kultury na warszawskiej Pradze

    Połączone z otoczeniem wnętrze budynku staje się przestrzenią publiczną miasta, dając możliwość rozszerzenia działalności kulturalnej i wyjścia poza mury instytucji więcej

  • Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
    Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101

    Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów  (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między  wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej

Źródło: "Architektura-murator" 11/2010
Autor: Agnieszka Rutecka
Zdjęcia: dzięki uprzejmości pracowni KIPP Projekt Sp. z o. o., Piotr Ostrowski
Data publikacji: 13.06.2011 16:25
do góry
uaktualnij licznik
Miesięcznik architektura
W numerze 04/2017:
  • Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
  • Aparthotel Lwowska 1 w Krakowie
  • Węzeł przesiadkowy w Solcu Kujawskim
  • Apartamenty LEA 251 w Krakowie
  • więcej
tagi
81.waw.pl apartament apartamentowiec aranżacja wnętrz aranżacje wnętrz architekci architekt architektura architektura Grecji architektura krajobrazu architektura polska architektura sakralna architektura Warszawy architektura wnętrz architektura wnętrza architektura Wrocławia architektura współczesna beton beton architektoniczny biuro biuro architektoniczne biurowiec BoConcept bryła centrum handlowe co zobaczyć Comitor dach dekoracje design dizajn dom dom jednorodzinny drapacz chmur drewno ekologia Euro 2012 film gotyk historia architektury hotel ikea ikona architektury komiks konkurs konkurs architektoniczny kościół Kraków kuchnia lampa loft Londyn małe mieszkanie MAŁY DOM meble Mies van der Rohe minimalizm moda modernizacja modernizm muzeum Muzeum Sztuki Nowoczesnej Newmor Nizio Design International nowoczesna architektura nowoczesne wnętrza nowoczesne wnętrze nowoczesny dom NOWY PROJEKT ZAHA HADID ogród okno ornament pawilon polski design pracownia architektoniczna projekt projekty projekty zahy hadid przestrzeń miejska przestrzeń publiczna recykling rewitalizacja sarp Serwis o architekturze stararchitekt starożytna Grecja Studio Forma 96 STYL NOWOCZESNY styl skandynawski sztuka sztuka współczesna świątynia Tremend trendy urbanistyka wakacje 2013 Warszawa wieżowce Wieżowce Warszawa wieżowiec wnętrza Wrocław współczesna architektura współczesny design wystawa wzornictwo Zaha Hadid ZAHA HADID projekty zrównoważony rozwój życie w architekturze
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.