Miejska hala sportowa projektu Enoty została zbudowana wzdłuż ruchliwej drogi do Podčetrtek w Słowenii. Usytuowano ją na obrzeżach miasteczka, obok niedawno wybudowanego kompleksu spa Termalija, również zaprojektowanego przez architektów z Enoty.
Pomiędzy dwoma masywnymi obiektami nawiązał się dialog, bazujący na kontrastach. Podczas gdy Termalija sprawia wrażenie lekkiej bryły, dzięki licznym przeszkleniom, to hala sportowa prezentuje się na tym tle jako mocno przysadzista i monolityczna struktura.
Ponieważ hala sportowa jest jedynym krytym obiektem tak dużych rozmiarów w Podčetrtek, przejęła funkcję gospodarza przy organizowaniu różnego typu imprez masowych. To właśnie podwójna rola hali posłużyła jako punkt wyjścia do zaprojektowania zdobiących ją detali. Zasadniczym elementem, sygnalizującym główne wejście jest droga inspirowana czerwonym dywanem. Jest ona wycięta w istniejącym wcześniej nasypie, biegnącym wzdłuż głównej ulicy.
Takie wykorzystanie wału ziemnego oraz lejkowate rozszerzenie czerwonej drogi w jej centralnym punkcie sprawiają, że przed wejściem wytworzyła się kameralna, osłonięta przestrzeń o charakterze podobnym do placu – rodzaj platformy wejściowej. Żywy kolor, wykorzystany do wykończenia strefy wejściowej, kontrastuje z grafitową fasadą budynku oraz otaczającą go zielenią.
Gdy zapada zmrok, perforowane panele, chroniące otwory okienne przed nadmiarem światła słonecznego, rozświetlają się i ukazują wyraźny kwiatowy wzór. Aktywność we wnętrzu hali jest więc natychmiast odzwierciedlona poprzez wygląd fasady budynku i zwiększa jego atrakcyjność, przyczyniając się jednocześnie do promocji odbywających się we wnętrzu wydarzeń.
Enota – słoweńska pracownia architektoniczna. Została założona w 1998 roku w Ljubljanie przez trzech architektów (Aljoša Dekleva, Dean Laha i Milana Tomaca). Ich ambicją było stworzenie współczesnej i krytycznej praktyki architektonicznej otwartego typu, opartej na kolektywnym podejściu do projektowania. Na przestrzeni lat Enota wciąż się rozwija i dziś zatrudnia ponad pięćdziesięciu architektów. Od 2002 kierują nią Dean Lah i Milan Tomac. Za projekt hali sportowej architekci otrzymali nagrodę na 33. Salonie Architektury 2011 w Belgradzie.
-
Mistrzowie fotografii architektury: Balthasar Burkhard
Balthasar Burkhard słynie z czarnobiałych, wielkoformatowych serii fotograficznych. więcej
-
Mistrzowie fotografii architektury: Vera Lutter
Vera Lutter jest znana ze swych monumentalnych, czarnobiałych fotografii przestrzeni miejskich. Jej zdjęcia to negatywy, powstające w przekształconych w camera obscura pomieszczeniach. Odrealnione obrazy miast, tworzone przez artystkę, są rozpoznawalne na całym świecie więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
