Wbrew pozorom korten to bardzo trwały materiał – bez dodatkowych zabiegów zabezpieczających blacha kortenowa może przetrwać co najmniej kilkadziesiąt lat. Jak to możliwe? Właściwości te korten zawdzięcza miedzi będącej składnikiem stopu. To dzięki niej na powierzchni blachy powstaje jednolita, samoregenerująca się powłoka – patyna – która hamuje proces korozji i zapewnia zwiększoną odporność na warunki atmosferyczne. Ale oprócz walorów konstrukcyjnych, równie ważne, jeśli nie ważniejsze, są dla architektów walory estetyczne kortenu.
Korten w porcie
Najbardziej oczywistym kontekstem dla użycia kortenu wydają się tereny przemysłowe. Właśnie w takim otoczeniu – w dzielnicy portowej w Szanghaju – znajduje się hotel Waterhouse, na którego potrzeby zaadaptowana została wzniesiona w latach 30 XX wieku siedziba sztabu armii japońskiej. Mimo dostosowania budynku do potrzeb pięciogwiazdkowego hotelu, zachował on swój surowy, industrialny charakter. Odpowiedzialni za przebudowę architekci z pracowni Neri & Hu Design and Research Office (NHDRO) postanowili bowiem w maksymalnym stopniu wykorzystać i wyeksponować starą strukturę, pozostawiając ją w takim stanie, w jakim ją zastali, a ślady destrukcyjnego działania czasu traktując jako atut i motyw przewodni.
Drugim kluczowym założeniem, jakim się kierowali, było zaznaczenie wyraźnej granicy między tkanką historyczną, a współczesną interwencją. Na zewnątrz budynku materializacją tego założenia stała się dobudowana kondygnacja, która odważnie odcina się od oryginalnej tkanki budynku, kontrastując z jego szarymi, betonowymi ścianami rdzawą okładziną ze stali kortenowej. Materiał ten – w połączeniu z obłą bryłą nawiązującą do kształtu okrętów – sprawia, że nadbudowana struktura koresponduje z industrialnym charakterem budynku i całej portowej dzielnicy, a przy tym jednoznacznie podkreśla współczesną metrykę nowego elementu.
Korten na torach
Przytulona do ceglanego, wiktoriańskiego wiaduktu na południu Londynu rdzawa 'huba' to mieszkanie i studio fotograficzne autorstwa architektów z pracowni Undercurrent Architects. Zbudowany wokół i pod łukiem wiaduktu obiekt jest architektonicznym prototypem, propozycją zagospodarowania terenów położonych przy XIX-wiecznych budowlach. Zewnętrzną skorupę obiektu tworzy blacha kortenowa, która sprawia, że budynek wydaje się znacznie starszy, niż jest w rzeczywistości – jakby był rówieśnikiem wiaduktu, a korozja była efektem trwającej od ponad stu lat konfrontacji z warunkami atmosferycznymi.
- 1
- 2
