Kościół w Rokietnicy pod wezwaniem Chrystusa Króla zbudowany około 1890 roku był niegdyś zborem ewangelickim. Fundatorami tej zabytkowej bryły byli dawni właściciele Rokietnicy, rodzina von Hantelmann.
Bryła kościoła zaprojektowana została w stylistyce charakterystycznej dla architektury pruskich kościołów ewangelickich. Kościół w Rokietnicy po drugiej wojnie światowej znalazł się w rękach parafii katolickiej. Nowi właściciele usunęli z architektury kościoła w Rokietnicy pierwotną, „ewangelicką" dekorację wnętrz. Niedawno zapadła także decyzja o rozbudowie i rewitalizacji bryły kościoła w Rokietnicy
Kościół w Rokietnicy – rewitalizacja według Front Architects
Architekci z Front Architects biorąc pod uwagę wytyczne inwestora odnośnie przyszłej powierzchni kościoła w Rokietnicy, a także uwzględniając obostrzenia konserwatora zabytków, rozbudowę bryły zaplanowali od strony istniejącego prezbiterium. Architects podporządkowali gabaryty, formę oraz proporcje rozbudowy do istniejącej już architektury kościoła.
Kościół w Rokietnicy – rozbudowana bryła
Rozbudowany kościół w Rokietnicy będzie miał plan krzyża greckiego o szerokości 154 metrów. Jedno z ramion nowej bryły od strony zachodniej stykać się będzie bezpośrednio z dawnym prezbiterium kościoła w Rokietnicy. Dzięki temu dodana architektura bryły stanie się funkcjonalną jednością z zastanym obiektem. Wysokość zaprojektowanej przez Front Architects rozbudowy nie przekracza 13 metrów i jest podporządkowana wysokości zabytkowej części kościoła. Architektura bryły zwieńczona będzie dachem dwuspadowy wykonanym z blachy miedzianej w płytkach, która pojawi się także na części ścian zewnętrznych. Zaproponowana przez Front Architectsi rozbudowa kościoła w Rokietnicy mimo, że świetnie komponuje się z zastaną zabytkową architekturą swja nowoczesna fotmą odcina się od bryły istniejącego kościoła, a tym samym podkreśla dialog pomiędzy starym a nowym.
Aranżacja architektura Kościoła w Rokietnicy
Do rozbudowanego według projektu Front Architcts kościoła w Rokietnicy będzie wchodzić się zarówno tą samą co dotychczas drogą, czyli poprzez nawę istniejącego kościoła, jak i poprzez nowe wejścia, które zaprojektowano w ramionach bocznych rozbudowy.
W południowej części bryły zaplanowano kaplicę oraz antresolę z chórem. Z kolei część wschodnią oraz środek kościoła w Rokietnicy wypełniają ławki dla wiernych.
Ściany z fasadami szklanymi oraz witrażami ze szkła wielobarwnego zamykają ramiona krzyża i w nietypowy sposób przedstawiają Trójcę Świętą: Pater (południe), Filius (zachód) oraz Spiritus Sanctus (północ). W centrum wnętrza kościoła w Rokietnicy znalazła się postać Chrystusa.
Oprócz nowo projektowanych elementów do kaplicy przeniesiono także obraz z lat 80. ubiegłego wieku przedstawiający patrona parafii - Chrystusa Króla Wszechświata namalowany przez Wandę Gałczyńską.
METRYKA OBIEKTU
Rozbudowa kościoła w Rokietnicy k/Poznania
Rokietnica, ul. Szkolna
Inwestor: Parafia pw. Chrystusa Króla w Rokietnicy
Powierzchnia użytkowa rozbudowy: 608,27 mkw
Powierzchnia użytkowa łączna: 771,77 mkw
Kubatura: 6399,62 mkw
Projekt: 2012
Rozpoczęcie realizacji: 2012
-
Rydzykland, czyli mix Lichenia z Ciechocinkiem
Pierwszy w Polsce kompleks religijno-wypoczynkowy planuje zbudować w Toruniu ojciec Rydzyk. Przy malowniczym Porcie Drzewnym szykuje się powtórka z Lichenia, z tą różnicą, że oprócz strawy duchowej w postaci bombastycznej świątyni, pielgrzymi dostaną też coś dla ciała – lecznicze kąpiele w aquaparku z geotermalną wodą. Będzie to prawdziwa mekka dla słuchaczy Radia Maryja więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2006
Szósta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE, organizowanego od 1995 roku więcej
