Legnica, zakazane miasto – wydzielona strefa dla wojsk radzieckich – starszym czytelnikom kojarzyć się może z woniejącymi intensywnymi perfumami Rosjanami przesiadującymi w restauracjach, w których słuchano Ałły Pugaczowej, sklepami zaopatrzonymi w „konfjety” i z mocno pomalowanymi rosyjskimi ekspedientkami. W końcu z brutalnie oszpecającymi starówkę plombami i wieżowcami z lat 60. Tymczasem, odizolowana do lat 90. ubiegłego wieku, południowo-zachodnia część miasta oraz tak zwany Tarninów, gdzie stacjonował sowiecki garnizon, ukrywały zapomnianą i fascynującą architekturę Republiki Weimarskiej – realizacje w estetyce Heimatstilu (styl ojczyźniany), ekspresjonizmu oraz Neues Bauen.
Do niedawna na próżno było szukać Legnicy w polskich czy niemieckich opracowaniach dotyczących architektury modernistycznej. Nie powstały tam jak we Wrocławiu budynki słynnych architektów – Maxa Berga, Ericha Mendelsohna, Hansa Poelziga czy Adolfa Radinga. Tutejsza awangarda, uproszczona i dostosowana do użytecznych wymogów średniej wielkości spokojnego miasta, jest w dużej mierze dziełem grupy szerzej nieznanych, lokalnych budowniczych. Większość z nich pozostaje anonimowa.
Legnicka międzywojenna koniunktura budowlana była bezpośrednim efektem napływu rzeszy uchodźców z terenów Górnego Śląska, Prus Zachodnich i Wielkopolski – ludzi, którzy nie chcieli wiązać swojej przyszłości z nowo utworzonym państwem polskim. Władze miejskie, przede wszystkim dzięki przemyślanej strategii wprowadzonej przez głównego architekta miasta Paula Oehlmanna, starały się wyjść naprzeciw nowej sytuacji szybko tworząc zespoły osiedlowe, budynki użyteczności publicznej, kilka szkół i halowy dworzec, niejako miniaturę wrocławskiego.
Osiedle Neuland projektu Hugo Leipzigera, obejmujące ulice Bilańską, Staszica i Rzeczypospolitej, reprezentuje postępową urbanistykę Neues Bauen, zaś przytulne miasta-ogrody przy dzisiejszej ulicy Różanej czy tak zwane Piekary Wielkie, ze stromymi, mansardowymi dachami, odwołują się bezpośrednio do wątków lokalnych i historycznych oraz brytyjskiej teorii malowniczości.

- Nowy urbanizm
-
Modernistyczna epoka, która we współczesnej architekturze zyskała nazwę „Wiednia 1900”, długo była legendą. Niezwykła wieloaspektowość prac rzemieślników, artystów i projektantów tego okresu stała się tematem wystawy w Muzeum Sztuki Użytkowej. więcej
-
Willa Savoye we Francji to jeden z ikonicznych przykładów nowoczesnej architektury. Le Corbusier, jeden z najważniejszych twórców architektury XX wieku, zaprojektował ją według 5 zasad, które poznasz oglądając ten film więcej
-
Rajza po Kato to spotkania z twórcami współczesnej architektury Katowic i Śląska, wystawa fotografii Nicolasa Grospierre’a, dyskusje i warsztaty. Początek już w sierpniu 2014 więcej

- ENCYKLOPEDIA ARCHITEKTURY: Nowy urbanizm
- DESIGN: Co zobaczyć w Austrii? „Wiedeń 1900” – modernizm na wystawie Muzeum Sztuki Użytkowej w Austrii
- WIDEO I FOTO: 5 zasad nowoczesnej architektury na przykładzie ikonicznej willi Le Corbusiera
- LIFESTYLE: Współczesna architektura Katowic, czyli Rajza po Kato
- TOP 10 ARCHIRAMY: Co warto zobaczyć w Paryżu? Last minute dla spóźnialskich na wakacje 2014! Czyli plan zwiedzania najważniejszej architektury Paryża