Nowe muzeum
Dziewięciokondygnacyjny budynek muzeum zlokalizowano przy Bowery 235 na dolnym Manhattanie w Nowym Jorku. Jest to pierwsze muzeum zbudowane od podstaw w centrum tej dzielnicy. Zostało otwarte w 2007 roku, w trzydziestą rocznicę działalności Nowego Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku.
Budynek
Bryła muzeum przypomina niedbale ustawione na sobie pudła. Budynek ma osiem kondygnacji naziemnych, z czego ostatnia jest techniczna i jedną podziemną. Wznosi się na wysokość 53 metrów. Jego konstrukcja zbudowana jest ze stali i betonu. Zewnętrzna fasada z paneli z aluminiowej siatki pozbawiona została widocznych połączeń.
Hol wejściowy
Muzeum od ulicy jest oddzielone ponad 4,5 metrowej wysokości szklaną ścianą, bez poziomych podziałów, rozciągającą się na całą szerokość budynku. Dzięki zastosowaniu przeźroczystej przegrody przechodnie mogą obserwować różne funkcje znajdujące się na parterze budynku.
Fasada
Zdecydowano się na użycie metalowej siatki z blachy cięto-ciągnionej, wykorzystywanej do budowy ogrodzeń, kontenerów na śmieci i innych urządzeń spełniających podobne funkcje. Z Belgii sprowadzono panele ze stopu aluminium, z których w Wielkiej Brytanii wyprodukowano siatkę. Formowane i cięte do dokładnych wymiarów zewnętrzne elementy z giętej, aluminiowej blachy były polerowane i anodowane. Panele mają szerokość około 122 cm (4 stopy) i wysokość od 213 cm do 290 cm (7-9,5 stóp). Do zbudowania fasady użyto 988 paneli.
Końcówki przylegających elementów zachodzą na siebie na szerokość około 2,5 cm tworząc wrażenie jednolitej powierzchni. Założenie to ułatwiło ich instalację. Panele połączono z zewnętrzną ścianą stalowymi kotwami o średnicy 10 mm, siatka jest odsunięta od ściany na odległość prawie 80 mm. Użyto 10 tysięcy mocowań łączących fasadę z zewnętrzną ścianą.
Ściana konstrukcyjna została najpierw obłożona podłużnymi aluminiowymi elementami, pomalowanymi na kolor jasnoszary. Rozmieszczono je poziomo wokół całej wysokości każdego prostopadłościennego elementu. Łączenia i części mocujące fasadę są niewidoczne od zewnątrz.
Konstrukcja
Trzon konstrukcji stanowi pion windowy w centralnej części budynku. Zewnętrzne ściany zbudowane są z serii przesuniętych względem siebie kratownic tworzących nadwieszone narożniki. Kratownice zapobiegają przesunięciom. Konstrukcja ścian zewnętrznych nie przekracza 20 cm grubości, co umożliwia zbudowanie jak najcieńszych ścian.
Stropy
Zastosowano stalową ramę, belki konstrukcyjne stropu rozpięto pomiędzy trzonem windowym a biegnącymi po obwodzie kratownicami. Zastosowana płyta stropowa składa się z metalowych podkładów – blachy trapezowej, dopasowanych do stalowych ram konstrukcji, zalanych betonem. W niektórych miejscach obrzeża stropu nie są wypełnione, tworząc przestrzeń na umieszczone po obwodzie świetliki.
Odsłonięta konstrukcja
Celem architektów było pokazanie jak budynek jest zbudowany, maksymalizując wrażenie otwartości. Dlatego też konstrukcja obiektu i elementy techniczne są eksponowane – kanały, przewody, zraszacze, materiały żaroodporne. Belki i słupy konstrukcji zostały pokryte białą natryskiwaną powłoką ochronną – przeciwogniową.
New Museum of Contemporary Art
Nowy Jork, USA
Autorzy: Kazuyo Sejima + Ryue Nishizawa/SANAA
Projekt wykonawczy: Gensler
Generalny wykonawca: Scieme
Konstrukcja i fasada: Guy Nordenson and Associates, współpraca: Simpson Gumpertz & Heger Inc.
Inwestor: New Museum of Contemporary Art
Powierzchnia całkowita: 5453 m2
Projekt: 2002-2005
Realizacja: 2005-2007
Nie podano kosztu inwestycji
