W 2011 roku zostaną oddane do użytku dwie monumentalne prace Olafura Eliassona – artysty, który od początku swojej twórczości koncentruje się na problemie percepcji, zwłaszcza percepcji koloru. Artystę szczególnie interesują zależności zachodzące pomiędzy światłem i kolorem. Te zależności przekłada na swoje instalacje artystyczne, które są w coraz większej skali, tak że stają się już pełnoprawnymi dziełami architektonicznymi.
Your Rainbow Panorama to tęczowy krąg o wadze 140 ton zaprojektowany przez od Olafura Eliassona nadachu muzeum sztuki ARoS w duńskim Arhus. Budynek autorstwa biura Schmidt Hammer Lassen Architects będzie dźwigał przeszkloną stalową kładkę o średnicy 52 metrów i długości 150 metrów, która da zwiedzającym możliwość włączenia się w miejski krajobraz w odmienny niż dotychczas sposób. Tęczowy krąg ma być też punktem orientacyjnym w mieście.
Również Rejkiawik będzie mógł pochwalić się wielkoskalowym dziełem Eliassona. W stolicy Islandii zaprojektował on złożoną ze szklanych cegiełek fasadę sali koncertowej i centrum konferencyjnego Harpa. Specjalnie pomyślane przejrzyste kształtki mają doskonale odbijać zmieniające się światło dzienne, a w nocy same świecić. Niestety, na razie Harpa padła ofiarą kryzysu. Budynek, którego południową elewację stworzyło berlińskie studio artysty, to projekt duńskiej pracowni Henning Larsen Architects.
-
Oskar Hansen. Największy meander PRL-u, warszawski Przyczółek Grochowski
Oskar Hansen. Przyczółek Grochowski, to osiedle składające się z jednego, bardzo długiego bloku o długości półtorej kilometra. Wijący się niczym wąż budynek powstał na terenie dawnej podwarszawskiej wsi Gocław według projektu awangardowych architektów - Oskara i Zofii Hansenów więcej
-
Stadion Allianz Arena w Monachium - Na granicy możliwości
Allianz Arena w Monachium to realizacja pracowni Herzog & de Meuron nie przypominająca żadnego znanego dotąd stadionu. Tym, co najbardziej charakterystyczne jest złożona z modularnych poduszek aktywna elewacja. Pretekstem do tej (kosztownej) zabawy było to, że gospodarzami obiektu są dwa monachijskie kluby. Stadion przybiera barwy tej drużyny, która w danej chwili gra. Podczas innych wydarzeń fasada promieniuje łagodnym białym blaskiem. Światło i kolor oraz dynamiczna bryła dematerializują potężny budynek, a jednocześnie pozwalają od razu odnaleźć go w krajobrazie miasta więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
- ARCHITEKTURA: Oskar Hansen. Największy meander PRL-u, warszawski Przyczółek Grochowski
- ARCHITEKTURA: Stadion Allianz Arena w Monachium - Na granicy możliwości
- ARCHITEKTURA: PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
- ARCHITEKTURA: ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
- ARCHITEKTURA: ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2006
