Zalew w Rybniku to jedno z ulubionych miejsc wypoczynku mieszkańców miasta, a wybudowany przez laty przez Elektrownię kompleks żeglarsko - hotelowego w Sodołach to cel wielu rekreacyjnych wycieczek. Kiedyś ośrodek był oczkiem w głowie zarządu elektrowni, obecnie jednak kompleks jest zaniedbany i popada w ruinę. Pomimo remontów wimerowskie baraki nie przystają do obecnych standardów. Zniknęło molo. Nie ma już małych punktów gastronomicznych. Restauracja poza sezonem nie jest w stanie przyciągnąć klientów do niemodnego wnętrza. Właściciel zdecydował się sprzedać ośrodek inwestorowi.
Po latach poszukiwań udało się znaleźć prywatnego przedsiębiorcę. Wraz z nowym rokiem stał się formalnie właścicielem terenu, a już wiosną rozpoczną się prace modernizacyjne. Inwestor zdecydował się pozostawić ogólnodostępnego charakteru ośrodka. Chce natomiast stworzyć ciekawą, całoroczną ofertę generującą środki na utrzymanie kompleksu i jego dalszą rozbudowę.
Rewitalizacja rozpoczęła się od stworzenia master planu określającego założenia programowo - przestrzenne dla wieloletnich prac modernizacyjnych. Teren podzielony został na trzy strefy. „Strefa nadbrzeża" ma zostać kompleksowo zmodernizowana. Odbudowany zostanie pomost dla żeglarzy i spacerowiczów. Dwa nowe pomosty przeznaczone będą dla pływającej kawiarni, windsurferów i do obsługi toru wakeboardowego. Poza funkcjami związanymi ze sportami wodnymi strefa nadbrzeża służyć ma głównie spacerom i wypoczynkowi.
W strefie aktywności zlokalizowanej nieco dalej od nadbrzeża znajdą się liczne atrakcje. Punktem centralnym ma być tor dla rolkarzy, który zimą zamieniać się będzie w sztucznie naśnieżany, oświetlony tor dla narciarstwa biegowego. Znajdą się tutaj też place zabaw, boiska, pole do minigolfa, stoły do ping ponga, pola do gry w bule i wiele innych. Płyta na której organizowane są festyny, początkowo przekryta namiotem docelowo ma być zadaszona, by w okresie zimowym posłużyć jako lodowisko. W celu uatrakcyjnienia ośrodka w zimę tor do wakeboardu montowany będzie na lądzie i wykorzystywany do skiboardingu.
W „strefie wjazdu" od strony ulicy Rudzkiej rozbudowane zostaną parkingi, a jeden z obiektów nadających się do adaptacji zostanie zamieniony w budynek mieszczący szatnie centralne, zespoły sanitariatów, punkt informacji, wypożyczalnię sprzętu i kasy. Większość ogrzewanych prądem, nie nadających się do modernizacji baraków zostanie sukcesywnie wyburzona i zastąpiona nową, lepiej zlokalizowaną i nowoczesną architekturą. Te zmiany przeprowadzone zostaną tak, by nie zakłócić ciągłości funkcjonowania ośrodka.
Jako pierwsza powstanie nowa restauracja
Pierwszym budynkiem, którego realizacja planowana jest na rok 2014 jest nowa restauracja. Budynek został usytuowany tuż nad wodą, by w pełni wykorzystać walory miejsca. Z sal na piętrze, przez w pełni przeszklone ściany rozciągać się będzie widok na zalew. Pomiędzy salą główną, a salkami gabinetowymi zaprojektowano taras. Architektura operująca oszczędną formą, poprzez zastosowanie drewna w postaci okładzin i dźwigarów konstrukcyjnych z klejonki, posiada widoczne konotacje szkutnicze. Przy przylegającym do restauracji pomoście cumować ma pływająca kawiarenka. Restauracja stanowiąca jeden z zasadniczych elementów ośrodka w pełni sezonu obsługiwać ma również kilka punktów gastronomicznych rozrzuconych po całym terenie. Do czasu zakończenia tej części inwestycji planuje się zachowanie istniejącego punktu gastronomicznego. Następnie barak zostanie wyburzony, aby zwolnić miejsce pod budowę hotelu. Pokoje hotelowe podobnie jak sale restauracyjne zwrócone mają być w kierunku wody.
Jednym z zasadniczych problemów dotychczasowego funkcjonowania ośrodka są wysokie koszty utrzymania wynikające w dużym stopniu z kosztów ogrzewania grzejnikami elektrycznymi. Rozwiązania przyjęte w nowo projektowanych obiektach oparte są na najnowocześniejszych energooszczędnych technologiach wykorzystujących między innymi zalew jako dolne źródło dla pomp ciepła.
Budynek o rzucie w kształcie wieloboku. Budynek dwukondygnacyjny (parter i piętro) o wysokości 9,30m od poziomu terenu. Dach płaski. W części wejścia głównego do budynku kondygnacja piętra nadwieszona nad parterem, wsparta na słupach stalowych o zróżnicowanym nachyleniu. Na elewacji od strony południowo-wschodniej i południowo-zachodniej na wysokości piętra zaprojektowano fasadę szklaną , która zapewni z poziomu piętra atrakcyjny widok na cały zbiornik wodny. Elewacje całego budynku osłonięte drewnianą pionowa żaluzją elewacyjną. Od strony północno-wschodniej zlokalizowano zewnętrzne schody ewakuacyjne ukryte za pionową żaluzją elewacyjną budynku. Na parterze zaprojektowano hol wejściowy, szatnię, sanitariaty dla klientów, biuro, kuchnię z zapleczem szatnię i pomieszczenie socjalne dla pracowników oraz pomieszczenie techniczne na urządzenia pomp ciepła. Na piętrze zaprojektowano dużą salę restauracyjną dla około 250 osób. Jedną małą salkę dla 20 osób i dwie salki dla 10 osób każda. Pomiędzy salkami przewidziano mobilne ścianki przesuwne co umożliwi połączenie salek w jedną większą przestrzeń. Na piętrze usytuowano również zadaszony taras, zaplecze kuchni – rozdzielnie kelnerskie, magazyn napoi, pomieszczenie mycia wózków oraz sanitariaty i schowek porządkowy. Budynek przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Do budynku można wejść bezpośrednio z poziomu terenu, zaprojektowano windę pomiędzy parterem i piętrem i sanitariat dla osób niepełnosprawnych.

-
Architekci z młodej śląskiej pracowni nie są zainteresowani cytowaniem tradycji. W swojej pierwszej realizacji rzeczowo analizują potrzeby klientów i otoczenia więcej