Barcelona, choć jej zabudowa narastała przez wieki zachwyca uporządkowaniem. Współczesne, nierzadko awangardowe realizacje nie naruszają klimatu miasta i jego genius loci. Zwiedzanie nowoczesnej architektury Barcelony możemy zacząć od wizyty na wzgórzu Montjuic. Jest tu mnóstwo obiektów zaprojektowanych przez gigantów architektury światowej, na każdym kroku można się tu natknąć na ikonę nowoczesności.
Arata Isozaki i jego skarabeusz
Pierwszym obiektem na trasie naszej wycieczki powinna być zaprojektowana z wielkim rozmachem specjalnie na olimpiadę w 1992 roku hala sportowa Palau Sant Jordi. Arata Isozaki stworzył obiekt w pięknych proporcjach, z iście japońskim wyczuciem plastyki i możliwości materiałów użytych w projekcie. Metaliczne przykrycie w formie obłej czaszy, przypomina pancerz, stąd może przydomek „skarabeusz”, jakim mieszkańcy Barcelony obdarzyli halę.
Poetycka wieża od Santiago Calatravy
Na kaskadowo schodzących ze wzgórza terenach olimpijskich stanęła też wieża telekomunikacyjna Calatravy. Jest to nieco pomniejszony w stosunku do oryginału niezwykle piękny projekt budzący skojarzenia ze zniczem olimpijskim czy rufą statku wpływającego do barcelońskiego portu. Calatrava, geniusz inżynierii zwykły techniczny obiekt przemienił w poetyckie dzieło architektury.
Ikona modernizmu – pawilon Barcelona
Poniżej terenów olimpijskich, gdy schodzimy ze wzgórza Montjuic, po jednej stronie mamy pawilon Barcelona, jak zwyczajowo nazywa się budynek projektu najsłynniejszego architekta XX wieku – Miesa van den Rohe. Niewielki obiekt powstał jako pawilon narodowy Niemiec na wystawę światową w 1929 roku. Pawilon to seria wolnostojących płaszczyzn ze szkła i trawertynu, które tworzą kameralną przestrzeń o niezwykłym nastroju. Horyzontalna bryła przegląda się w płytkim basenie. Mies van den Rohe stworzył arcydzieło modernizmu, które choć wyburzono, odtworzono po latach z uwagi na jego olbrzymie znaczenie dla historii architektury.
Caixa Forum – stare z nowym
Naprzeciw pawilonu Barcelona znajduje się Caixa Forum. To pofabryczne zabudowania zamienione na galerię sztuki przez fundację założoną przez jeden z największych banków katalońskich La Caixa. Wstęp do galerii jest bezpłatny, proponuje ona wystawy z zakresu sztuki, wzornictwa, architektury i designu.
Caixa Forum jest prężnie działającą fundacją mającą swe siedziby w rożnych miejscach Hiszpanii, angażuje do swych projektów najznakomitszych architektów. W Madrycie nowo otwartą galerię zaprojektowali Herzog & de Meuron. W Barcelonie odnowiony ceglany budynek w industrialnym stylu ozdobiony neogotyckimi detalami uzupełnia wejście zaprojektowane w białym kamieniu przez Aratę Isozaki.
Geometryczna przestrzeń, schody i sterylnie białe ściany wprowadzają widza na poziom -1 do wielkiego hallu z klasyczną dla muzeum funkcją, recepcją, księgarnią, etc. Wejście do Caixa Forum emanuje spokojem, jest śluzą psychologiczną. Biały kamień pięknie odbija światło, buduje nastrój i odcina od ruchliwej w gruncie rzeczy drogi na Montjuic.
Gaudi nieśmiertelny
Kiedy schodzimy ze wzgórza Montjuic i wtapiamy się w tłum przechodniów, wchodząc w ulice Barcelony i błądząc po mieście nie możemy pominąć projektów Antonio Gaudiego. Plastyczne, budzące wyobraźnię i nad wyraz oryginalne inspirują współczesnych architektów. Jean Nouvel zaprojektował wieżowiec Torre Agbar, w którym można dostrzec dalekie echa architektury Gaudiego.
Gaudi stworzył ekscentryczny park Guell, który miał pierwotnie stać się niewielkim osiedlem domków. Obecnie to założenie parkowe jest kultowym miejscem dla turystów i mieszkańców Barcelony. Kościół Sagrada Familia, do tej pory wciąż w budowie, jest jednym z najoryginalniejszych projektów współczesności – choć zaprojektowany przez Gaudiego blisko sto lat temu.
Barcelona – miasto jak żywe muzeum
Zwiedzanie Barcelony to prawdziwa lekcja architektury nowoczesnej, miasto pokazuje, że nie musi ona oznaczać jedynie monotonnych szklanych pudełek czy gwałtu na zabytkowej tkance miejskiej. Barcelona jest jak wielkie, żywe muzeum, gdzie oryginalność nie oznacza podeptania tradycji, a nowoczesne obiekty koegzystują z zabytkami. Dzieła współczesnych architektów, często ikony, nie muszą krzyczeć ani szokować, by przyciągać do Barcelony tłumy turystów.
Czytaj też: Najlepszy budynek świata – Media-TIC w Barcelonie!
