To z pewnością będzie najwyższa farma na świeci W szwedzkim mieście Linköping rozpoczęła się budowa pierwszego na świecie wieżowca służącego do pionowej uprawy roślin. Choć nie będzie to z pewnością najwyższy wieżowiec na świecie to z pewnością będzie to budynek oryginalny.
Wieżowiec jak farma
54-metrowa budowla będzie jedną z najbardziej ekologicznych hodowli warzyw i owoców na świecie. A to dzięki ograniczeniu m.in. emisji CO2. Innowacyjny projekt, opracowany przez inżynierów z firm Sweco, która od ponad roku działa również na terenie Polski, oraz Plantagon będzie wykorzystywać nadwyżki energetyczne wygenerowane przez miasto w celu zwiększenia efektywności procesu fotosyntezy. Dzięki specjalnym rozwiązaniom wieżowiec ma być niemal trzykrotnie bardziej efektywny, niż tradycyjna hodowla roślin.
>>Czy nowy wieżowiec w Katowicach będzie wyższy od Pałacu Kultury?
Brak konieczności transportu żywności ze względu na bezpośrednią lokalizację w obszarze miejskim sprawia, że powstający w Linköping wieżowiec ma być jedną z najbardziej ekologicznych upraw warzyw i owoców na świecie. Rozwiązanie to spowoduje ograniczenie emisji C02. W końcu świeżych warzyw nie będzie trzeba sprowadzać z zagranicy. A to wpłynie również na ceny produktów, do których nie będzie potrzeby doliczania kosztów związanych z transportem.
Dzięki odpowiedniemu układowi budynku każda kondygnacja ma posiadać optymalne warunki świetlne do hodowli. Dodatkowo inwestycja w celu zwiększenia intensywności procesu fotosyntezy będzie wykorzystywać nadwyżki energetyczne miasta, a także przetwarzać nadmiar zużycia wody i emisji CO2. Odpowiednie nasłonecznienie oraz zintegrowane rozwiązania służące stworzeniu odpowiednich warunków hodowlanych mają zapewnić trzykrotnie bardziej efektywną uprawę, niż ma to miejsce w wypadku standardowych szklarni.
Wieżowiec maksymalnie eko
- Według naszej wizji obiekt ma w maksymalnym stopniu wykorzystywać ekologiczne źródła energii. Eksperci Sweco i firmy Planatagon będą ściśle współpracować z władzami miasta Linköping, aby optymalnie dostosować nadmiar wykorzystania mediów w obszarze miasta i system zarządzania budynkiem – mówi Grzegorz Rolski, Dyrektor Zarządzający Sweco Polska.
>>Warszawa też pnie się do góry. Widzieliście projekt Office Tower?
Obiekt ma być odpowiedzią na coraz bardziej widoczną migrację ludności z terenów wiejskich w kierunku obszarów mocno zurbanizowanych. Wg danych ONZ do połowy XXI w. ponad 80 proc. populacji będzie zamieszkiwać tereny miejskie.
Kiedy powstanie ten eko – wieżowiec? Wykonawcy planują skończyć prace do 2013 roku. Wartość inwestycji wynosi blisko 200 milionów koron szwedzkich, czyli ok. 30 milionów dolarów. Zwróci się w naturze.
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
