Wzornictwo przemysłowe w optyce – czemu nie?
Główną inspiracją do stworzenia kolekcji okularów OAK & DUST był sam proces produkcji. Autor okularów 3D - Adrian Gögl prześledził ciąg, który zaczyna się od projektowania, następnie produkcji i na koniec sprzedaży wyrobów optycznych.
Designer postanowił zorganizować cały ten proces na swój sposób. Dlaczego padło na okulary? Jednym z powodów był fakt, że wyuczony zawód designera to... optyk. Z doświadczenia zawodowego Adrian Gögl wiedział, że jednym z problemów przy wyborze okularów jest ich ciężar i dopasowanie do nosa. Skoro każdy nos jest inny , wniosek był prosty –każde okulary należy kształtować indywidualnie.
Celem projektanta było stworzenie takiego procesu projektowania i sprzedawania okularów, który polegał by na drukowaniu ich w technice 3D. Maszyny, które miały być za to odpowiedzialne miałby by drukować okulary bezpośrednio w sklepie optycznym. Takie okulary miały być nie tylko nowatorskie pod względem funkcjonalności, ale również estetyki. Miał to być hit wzornictwa przemysłowego z dziedziny optyki.
Stworzyłem modele CAD w programie Rhino/Grasshopper. W środowisku parametrycznym powstały trójwymiarowe modele okularów. Danymi, które wprowadzałem do modelów były m. in. wymiary okularów, parametry elementów łączących, kąty nachylenia, odległość źrenic od szkła. Wisienką na torcie i elementem, który sprawia, że drukowane okulary są jedyne w swoim rodzaju jest element wykonany z korka. - mówi projektant okularów, Adrian Gögl.
Oprócz designerkiego charakteru, który nadaje okularom korek, ma on również inne wartości. Korek sprawdza się przy różnych temperaturach, dzięki czemu okulary zawsze będą „trzymały się nosa”. Jest również miękki, a więc użytkownikowi nie grożą zadrapania. Korkowa część okularów mocowana jest bez kleju, a więc można ją z łatwością wymienić. Projekt ten jest być może początkiem nowej drogi w dziedzinie łączącej design i optykę.
Milena Glinojecka
