Nowoczesne bryły mebli z lat 50.
Teresa Kruszewska, projektantka mebli i architektury wnętrz, była uczennicą Jana Kurzątkowskiego, Czesława Knothego i Wojciecha Jastrzębowskiego, klasyków polskiego meblarstwa. Projektantka ukończyła Wydział Architektury Wnętrz ASP w Warszawie (1950).
Jedną z najbardziej znanych prac Teresy Kruszewskiej jest krzesło Muszelka, które przywoływane jest w większości prac na temat polskiego wzornictwa lat 50. XX w. Krzesło zaprojektowane zostało w 1956 roku specjalnie na wystawę 30-lecia Spółdzielni Artystów Ład. Efektowna bryła zbudowana została z kilku części, wykorzystujących walory różnych materiałów: proste linie smukłych, drewnianych nóżek kontrastują z owalnym oparciem z giętej sklejki, przeciętym oplotem z igielitu. Mimo dużego zainteresowania, projekt nie był produkowany na większą skalę. Trudno się jednak temu dziwić – świetne projekty o nowoczesnych bryłach były w powojennej Polsce z braku maszyn i nowoczesnych fabryk produkowane rzemieślniczymi metodami. Ręczna produkcja Muszelki nie była tak łatwa, jak tradycyjnych krzeseł, a na krajowym rynku każdy mebel miał i tak zapewniony zbyt. Awangardowe projekty nie wzbudzały zresztą zainteresowania wielu potencjalnych klientów, tym bardziej zaś dyrekcji fabryk. Przemysłowcom borykającym się z brakiem sprzętu i materiałów, a nadmiarem klientów podjęcie decyzji o uruchomieniu nowej linii produkcyjnej mogło się wydawać fanaberią. Decyzja o niewdrożeniu mebla do produkcji masowej była więc zapewne racjonalna, mimo żalu współczesnych entuzjastów.
Meble dla dzieci
Dla projektantów z lat 50. ważne były nie tylko efektowne formy. Teresa Kruszewska jako jedna z pierwszych realizowała swoje prace zgodnie z zasadami ergonomii. Takie konstruktorskie, ukierunkowane na funkcjonalność myślenie było szczególnie ważne w przypadku nietypowych mebli dla szczególnych użytkowników. Projektantka opracowywała między innymi meble dla dzieci. Jednym z największych zadań tego rodzaju było przygotowane w latach 1959-1963 wyposażenie Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie-Prokocimiu. Specjalnie dla szpitala opracowany została architektura wnętrz i meble dla dzieci w równym wieku, między innymi krzesełka o regulowanej wysokości (krzesełko odwracane, z dwoma siedziskami na różnych poziomach), stanowiska do nauki, regał z kubików – meble lekkie i funkcjonalne, dostosowane proporcjami do postury małych pacjentów. Dzięki stypendium w Rhode Island School of Design w Providence (1966-1967) Teresa Kurzątkowska mogła poznać nowe technologie, niestosowane jeszcze w Polsce.
Projektowała przez całe życie, na koncie miała m. in. około 100 projektów krzeseł. Do jej najbardziej znanych prac należą oprócz Muszelki fotel ogrodowy Tubus (1965), fotel Tulipan (1973).
Teresa Kruszewska projektowanie łączyła z pracą dydaktyczną. Od 1979 prowadziła Pracownię Projektowania Mebli na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP.
