Architraw, epistyl, nadsłupie

Architraw to najniższa część belkowania w architekturze starożytnej Grecji i Rzymu. Architraw spoczywa bezpośrednio na kolumnach.
Występuje we wszystkich klasycznych porządkach architektonicznych (dorycki, joński, koryncki). W najstarszym porządku doryckim architraw jest najprostszy, ma postać prostej belki bez podziałów. Od góry gładką powierzchnię belki zamyka rodzaj listwy, tenia. Z tej listwy z kolei wysunięte są niewielki postumenty, regula, każda z sześcioma guttami. Taka struktura odzwierciedla pierwotną drewnianą konstrukcję świątyni greckiej. Gdy budynki sakralne starożytnej Grecji wznoszono jeszcze z nietrwałych materiałów, architraw był solidną drewnianą belką podtrzymującą ciężar dachu, regula – podkładką pod poziome belki, zaś gutty – klinami utrzymującymi na miejscu elementy konstrukcji. Gdy drewno zastąpiono wapieniem i marmurem, detale konstrukcji przetrwały jako elementy dekoracyjne.
W innych porządkach powierzchnia architrawu dzielona jest poziomo na trzy fasciae – listwy. Listwy te ułożone są schodkowo, najwyższa jest najbardziej wysunięta do przodu, dzięki temu powierzchnia architrawu staje się trójwymiarowa i modelowana światłem.   

Data publikacji: 8.01.2014 12:00
Tagi: antyk, Architraw, epistyl, kolumny, nadsłupie
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.