Buduar

Buduar to przeznaczone dla kobiety pomieszczenie w apartamencie, salonik, odpowiednik gabinetu. Specjalny pokój pani domu wykształcił się na początku XVIII wieku w architekturze pałacowej Francji. Był często spotykany w architekturze wnętrz kolejnych dwóch wieków – rokoko, klasycyzmu oraz romantyzmu. Buduary urządzano  do XIX wieku, do czasów współczesnych są niekiedy elementem rozbudowanych apartamentów.
Buduar był częścią mieszkania przeznaczoną dla kobiety; najczęściej połączony był pomiędzy salonem a sypialnią (amfilada).

Pierwotnie służył jako miejsce do kąpieli, ubierają się, kosmetyki (gotowalnia). Stopniowo zyskiwał inne funkcje, zmieniając się z pomieszczenia prywatnego w mniej oficjalny salon, w którym przyjmowano bliskich gości i wypoczywano. W buduarze pani domu rysowała, pisała listy, czytała.

W architekturze wnętrz rokokowych buduarów pojawiały się charakterystyczne meble, takie jak toaletka czy sekretarzyk, zwykle o lekkich i dekoracyjnych formach. Znajdowały się tam również stoliki i przyborniki z akcesoriami do robótek, biblioteczki, wygodne meble wypoczynkowe.
Dla wnętrz tego rodzaju typowa jest obfitość bibelotów.
Etymologia słowa „buduar” jest francuska, termin pochodzi od „bouder”, czyli „kaprysić”.  

Autor: KZ
Data publikacji: 8.01.2014 12:00
Tagi: architektura Francji, architektura wnętrz, Buduar
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.