Cordwood to technologia budowy domów i budynków gospodarczych z polan opałowych. Wykorzystywana jest we współczesnej architekturze zrównoważonego rozwoju. Do wznoszenia ścian budynków wykorzystywane są polana – kawałki pni i gałęzi o różnej średnicy. Odcinki okorowanych pni długości 30 – 60 cm. układane są poprzecznie. Przestrzeń pomiędzy okrąglakami wypełniana może być różnymi materiałami: słomogliną, izolacją celulozową i cementem, trocinami. Często stosowane jest wypełnianie wewnętrznych przestrzeni izolacją, z warstwą betonu na obu końcach polana. Zakończenia polan zazwyczaj widoczne są z zewnątrz. Wzór złożony z okrągłych plam na szarym tle jest dekoracyjny i decyduje o nietypowym wyglądzie ściany.  
Z polan można budować ściany nośne, albo wypełniać nimi konstrukcję szkieletową. Budynki w technologii cordwood często wznoszone są na planie koła.

Domy z polan budowano od wieków. Technika budowy jest prosta, a w zalesionych okolicach materiał nie kosztował wiele – do budowy potrzebne są stosunkowo krótkie, łatwo dostępne kawałki drewna. Poste chaty z plan i ziemi powstawały m.in. w północnej Grecji, krajach azjatyckich, Skandynawii, w Europie Środkowej i na Syberii. W XIX wieku domy w tej technice budowano na północy Europy i w Kanadzie. W USA pewną popularność cordwood zdobył w latach 30. XX wieku, w latach Wielkiego Kryzysu. O popularności decydowały niewielki koszt i prostota budowy.
W XXI wieku decydującym czynnikiem jest niewielki wpływ na środowisko naturalne. Do wad należą duża grubość ścian i gorsze od przeciętnych właściwości termiczne; te ostatnie są jednak bardzo różne w przypadku różnych ścian czy zastosowanego materiału izolacyjnego.

Powiązane hasła: adobe, earthbag, earthship, earth sheltered, mur pruski, rammed earth, strawbale, papercrete