Echinus – w architekturze starożytnej Grecji, Rzymu, klasycyzmie, dolna część głowicy kolumny, zwłaszcza doryckiej. Zazwyczaj ma kształt zbliżony do zaokrąglonej poduszki, lekko wygięty. Greckie słowo oznacza dosłownie jeżowca, kolczaste zwierze o okrągłej muszli. Detal architektoniczny podobny jest właśnie do tej muszli.
Echinus łączy trzon kolumny z abakusem. Echinus występuje w porządku doryckim i toskańskim, niekiedy ten sam termin określany stosowany jest w odniesieniu do dolnej części głowicy w porządku jońskim.
Proporcje i przekrój tego elementu architektonicznego były różne w poszczególnych realizacjach, zmieniały się wraz z proporcjami samej kolumny.
Echinus wykuwany był z kamiennego bloku, najczęściej z marmuru.