New Pedestrianism – „nowy pedestrianizm” to bardziej radykalna wersja Nowego Urbanizmu, zakładająca daleko idące ograniczenie roli samochodu w miastach i uznanie ruchu pieszego za priorytetowy. Wzorem dla nowych założeń ma być tradycyjna europejska urbanistyka.
Współczesna architektura i urbanistyka w USA
Zasady nowego pedestrianizmu sformułował w 1999 roku Michael Arth, amerykański artysta i projektant. Postulował on zakładanie osiedli w taki sposób by jak najbardziej ułatwić ruch pieszy czy inne formy komunikacji z wyłączeniem samochodu. W różnych wariantach ruch kołowy byłby albo usunięty z osiedli niemal całkowicie, albo ukryty za domami. Samochody i służąca im infrastruktura nie przestają istnieć, ale zostają usunięte poza strefę mieszkalną, drogi dla samochodów oddziela pas drzew, redukujący hałas i zanieczyszczenie powietrza.
Od frontu natomiast przebiegać miałyby szerokie nawet na pięć metrów ciągi, podzielone na strefę dla rolkarzy czy cyklistów oraz pieszych. Poszczególne części powinny się różnić nawierzchnią (gładka dla rowerów, szorstka dla przechodniów), dzięki czemu ruch odbywałby się bez niebezpieczeństwa kolizji. Na miejscu ulic mogą powstać miniaturowe parki, place i inne przestrzenie publiczne.
Według Michaela Artha, usunięcie samochodów z miast może zwiększyć gęstość zabudowy i ograniczyć niekontrolowany rozrost miast (urban sprawl - eksurbanizacja), ograniczyć zużycie energii, a przy okazji doprowadzić do tworzenia sąsiedzkich więzi i ograniczenia problemu otyłości, typowego dla krajów wysoko rozwiniętych.
poprzednie hasło
