Styropian (niepoprawnie steropian), to używana w Polsce nazwa handlowa spienionego polistyrenu, popularnego materiału izolacyjnego stosowanego w budownictwie. Styropian zawdzięcza swoje właściwości porowatej strukturze. Produkcja polega na spienieniu granulek polistyrenu, a następnie ich połączeniu. Tak powstały materiał cięty jest na płyty o pożądanej grubości.

Styropian jest materiałem lekkim, o niewielkiej wytrzymałości mechanicznej. Nie jest odporny na działanie licznych rozpuszczalników organicznych, w tym acetonu, olejów, smarów, wielu rodzajów kleju. Traci swoje właściwości i zaczyna się rozpuszczać w temperaturze 80 stopni Celsjusza. Wymaga starannego zabezpieczenia przed promieniowaniem ultrafioletowym. Bez ochronnej powłoki (tynku) żółknie, a następnie kruszy się i rozpada.

Styropian - właściwości

Właściwości styropianu są różne w zależności od jego gęstości. Styropiany o małej gęstości mają lepsze właściwości izolacyjne, zaś gorsze mechaniczne. Styropiany o większej gęstości mogą być używane jako izolacja niektórych elementów konstrukcyjnych narażonych na duże obciążenie, w tym dachów czy stropów żelbetowych.
Przewodność cieplna styropianu, mierzona wg normy EN 12667 mieści się w zakresie od λ = 0,032 W/(m·K) dla płyt o gęstości 40 kg/m³ do λ = 0,038 W/(m·K) dla wyrobów o gęstości 15 kg/m³.
W sprzedaży dostępny jest przede wszystkim styropian barwy białej lub szarej. W tym ostatnim przypadku barwę zawdzięcza domieszce pyłu grafitowego. Dodatek ten poprawia właściwości izolacyjne. Taki materiał jest często używany w budynkach energooszczędnych i pasywnych.
Niektórzy producenci oferują także płyty styropianowe w cętki, powstałe przez zmieszanie granulek białych i szarych; na rynku dostępny jest też styropian pomarańczowy.
Do wykorzystania w budownictwie dopuszczony jest styropian o klasie reakcji na ogień E.

Powiązane hasła: izolacja, korek, wełna skalna, wełna szklana, XPS