Architektura wnętrz. Butik Headquarters Store znajduje się na parterze kamienicy przy ulicy Kazimierza Wielkiego 41 we Wrocławiu. Projekt architektury wnętrza streetwearowego butiku inspirowany był zabytkowym charakterem miejsca, w którym się znajduje.
Architektura wnętrz projektu BudCud
Architektura wnętrz. Biuro BudCud, kierowane przez Mateusza Adamczyka i Agatę Woźniczkę powstało w 2007 roku. Krakowska pracownia zajmuje się tworzeniem projektów w dziedzinie architektury i urbanistyki. Architekci przygotowali projekt streetwearowego butiku dla firmy ASPA, która jest jednym z głównych dystrybutorów Vansa na Polskę. W Headquarters Store mieści się nie tylko sala sprzedaży ale i biuro, magazyn oraz showroom dla klientów hurtowych, zainteresowanych sprzedażą marek reprezentowanych przez właścicieli butiku. Zadaniem postawionym przed architektami z BudCud było odseparowanie od siebie poszczególnych funkcji sklepu. Z tego powodu butik został zaprojektowany jako zespół pomniejszonych przestrzeni. Zgodnie z założeniem projektu, architektura sklepu nawiązuje do historycznych wnętrz mieszczańskich. Powierzchnia butiku wynosi 90,5 mkw.
Białe wnętrza Headquarters Store
Zastane we wnętrzach kamienicy sklepienia kolebkowe były dla architektów z BudCud wyjściem do stworzenia koncepcji projektu. Łuki i bramy wykonane z rur stalowych zostały uzupełnione szkłem. Mogą one funkcjonować zarówno jako wieszaki jak i półki ekspozycyjne. Konturowe obiekty i proste, białe meble (wykonane z płyt mdf) tworzą we wnętrzach sklepu kolejne subprzestrzenie. Ze względu na ograniczony budżet biuro BudCud zaprojektowało wnętrze, tak aby można było je wykańczać jeszcze po otwarciu. Zgodnie z planem w części stalowych bram wkrótce pojawią się także szklane gabloty na dodatki, a tylna ściana sali wejściowej zostanie wyłożona harmonijkową strukturą z luster.
Wnętrze Headquarters Store: podłoga przypomina uliczne graffiti
Wnętrze Headquarters Store rozjaśnia linia świetlówek biegnąca w podłużnej osi pomieszczenia, która rozprasza światło po istniejących sklepieniach kolebkowych. Architekci z BudCud wykorzystali historyczne sposoby na doświetlenie przestrzeni butiku. Zaprojektowali lustra w różnych formatach, które odbijają zarówno światło naturalne i sztuczne, a także przymierzających ubrania klientów. Znakiem charakterystycznym i jednocześnie jedynym ozdobnym elementem sklepu jest podłoga z marmoleum, która wyglądem przypomina graffiti lub dywan, pochlapany farbą. Żywa kolorystyka oddaje tym samym streetwearowy charakter sklepu i bezpośrednio nawiązuje do mody ulicznej.
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
